SUN training
Ema is een grote uitdaging aangegaan. Ze is bezig met de SUN training (Stop Urineverlies Nu). Met Sophia Magazine deelt ze haar vooruitgang en ervaringen.
Terugval
Het ging zo goed … Ik dacht: als ik zo doorga, ben ik er een maand later van af. Maar toen kwam onze vakantie met veel reizen, dagenlang in de auto zitten en dan meteen naar een hotel of b&b, eten en moe naar bed. De dagen wanneer we niet op doorreis waren, gingen we wandeltochten maken, steden verkennen of op bezoek bij familie in Tsjechië, Oostenrijk en Nederland. Ik had geen tijd om mijn oefeningen te doen.
Correctie: Ik nam geen tijd om mijn oefeningen te doen. En daar baalde ik van. Er kwam een terugval. Na urenlang wandelen merkte ik dat ik vaak wilde plassen om te voorkomen dat ik ging druppelen. Ik werd daar chagrijnig van. Ik hoopte dat ik ook na drie, vier maanden trainen klaar zou zijn, zoals sommige vrouwen. Ik dacht dat het bij mij misschien zelfs sneller zou gaan, als ik eerlijk ben.
Geen competitie
Ik moest mezelf streng toespreken. Dit is geen competitie, Ema, het gaat er niet om wie sneller is, je neemt net zo veel tijd als er nodig is. Je hebt jarenlang klachten gehad en wat je overspannen bekkenbodem betreft, dat is waarschijnlijk al ergens in je twintiger jaren begonnen. Je hebt altijd lage rugklachten gehad, je hebt zo veel nare dingen meegemaakt, die in je lichaam opgeslagen zijn. Zo veel te verwerken … je zou er een boek over kunnen schrijven! Oh, wacht, dat heb je ook gedaan😊 Het is uit je hoofd op papier gekomen, maar nog niet uit je lijf. De baarmoeder en vagina als het archief, weet je nog?
Af en toe spreek ik mezelf zo streng toe.
Liefdevol
Echter, liefdevol zijn is net zo belangrijk. Wees lief voor jezelf, wees je lichaam dankbaar voor alles wat het kan. Dat zegt Erna Beers, founder van de SUN training ook. Neem tijd voor jezelf, gun jezelf regelmatig een heerlijke massage bijvoorbeeld. Spreek je dankbaarheid uit. Wat een fantastisch lijf heb ik toch! Het heeft drie kinderen gedragen, gebaard en gevoed. Het danst, klimt in de hoge bergen, doet alles wat ik wil. Een lenig, sterk lichaam.
Het ging even wat minder goed, so what? Na de vakanties weer de draad oppakken. Niet balen, niet boos zijn op jezelf, misschien was het ook ergens voor nodig.
Ondersteuning
Tijdens de training krijg je ondersteuning, als je dat wilt. Er is maandelijks een vraag en antwoord uurtje (dat vaak langer wordt, omdat Erna echt alle vragen probeert te beantwoorden). Op Facebook kun je lid worden van een besloten groep. Hier heb ik niet voor gekozen. Ik ben mijn tijd op sociale media aan het beperken en bovendien wilde ik mij juist helemaal niet vergelijken en meten met andere vrouwen, ik wilde (net als bijna altijd) alles zelf doen. Andere optie is een privé consult met Erna. Stel dat er meer aan de hand is: een trauma, seksuele problemen, relatie gerelateerde vragen, dan kan zij je erbij helpen. Voor mij is het al genoeg om te weten dat het kan, dat er iemand is die ik vragen kan stellen en om hulp kan vragen.
Doorgaan
Ik ben na mijn terugval doorgegaan met de oefeningen, net als daarvoor. Een dag core-oefeningen plus ontspanning, andere dag de eitjes (daar heb ik in mijn vorige artikel over geschreven) plus ontspanning. Ik merk, dat vooral de actieve ontspanning erg belangrijk voor mij is. Ik zet een wekker op mijn telefoon, fijn meditatief muziekje aan en zorg dat ik niet gestoord word. De enige die erbij mag komen is de kat. Soms gaat ze op mijn buik liggen en spinnen. Ergens heb ik gelezen, dat het spinnen van een kat een helende werking heeft, de trillingen gaan door je lichaam heen net als de trillingen van de klankschalen. In ieder geval: je kunt niet meer opstaan met een kat op je buik.
Wanneer kan ik stoppen met trainen?
Daar is Erna Beers duidelijk over: als je klachten over zijn, dan kun je stoppen met de training. Helemaal. Het komt niet meer terug.
Ik merk dat ik dat nog niet durf te geloven. Ik wil geen terugval meer. Nee, ik hoef geen marathon te lopen, dat is niets voor mij. Gewichtheffen begin ik ook niet aan. Maar dansen, wandelen en af en toe een stukje rennen als ik daar zin in heb, dat moet kunnen. En dan droog, graag!
Blij!
Ik was aan het wandelen bij ons in de achtertuin, zoals we dat noemen, door het park De Veluwezoom. Ik had al tien kilometer in mijn benen, in mijn hoofd was ik dit artikel aan het schrijven. Wat moet ik nu zeggen? Ben ik klaar met de training of nog niet? Hoe weet ik wanneer ik moet stoppen?
Door een test te doen! Na urenlang lopen was ik nog steeds droog, natuurlijk, dat was al een tijdje zo. Ik begon af te dalen vanaf de beroemde Posbank, er scheen een zwak winterzonnetje en ik zette hem op rennen. Zomaar, omdat het kan, omdat ik daar af en toe zin in heb. Ik krijg soms rare blikken, want blijkbaar mag je alleen rennen met een strakke legging aan, hardloopschoenen, smartwatch en een koptelefoon, maar daar trek ik me niets van aan, als ik tenminste goed in mijn vel zit. Ik rende bergafwaarts, mijn jas open, haar los en een big smile op mijn gezicht. Ik huppelde en rende helemaal naar beneden totdat ik weer hijgend een stukje omhoog moest.
Een test geslaagd! Geen enkele druppel. Ja, uit mijn neus, dat telt niet.
Als je een keer op de Veluwezoom wandelt en er rent een maffe vrouw langs, ergens ver in de vijftig, zonder hardloopuitrusting aan, roep dan: Hi Ema, houd je het nog droog? Dan lach ik naar je. Misschien stop ik om een gezellig praatje te maken, maar als ik dat niet doe, sorry, dan was ik té blij om te stoppen.
En jij? Houd jij het droog? Zo niet, wanneer begin je aan de SUN training dan? Kijk hier, wanneer er een gratis webinar is.
Lieve groeten van Ema
N.B.: Mijn artikelen over de SUN training heb ik geschreven voor Sophia Magazine, vanuit persoonlijke ervaring. Ze zijn niet gecorrigeerd of gecontroleerd door Erna Beers of haar team. Bezoek de website van de SUN training voor exacte informatie.